Na oczach mi się kładzie ta ziemia uroczna,
nasyca sie modrościa śród zmrużonych powiek,
garbata od gór łysych, leśna i obłoczna,
uśmiecha się, jak stary, zamyślony człowiek...
Nad wsiami - świętokrzyskie, niebieskie pagóry,
odwieczna, nieodmienna tej ziemi wymowa,
kłębią się nad praborem granatowe chmury,-
surową klechdą wieków puszcza tchnie jodłowa...
